Als je leven versloft

Misschien ken je dat wel. Je gaat met iemand naar de stad die elke winkel in wil. Die waarin jij nou net niet geïnteresseerd bent. In die winkel wil diegene dan ook langer blijven dan jou lief is. Het tempo waarin jullie lopen is ook nog eens tergend langzaam.Of je bent met iemand aan het fietsen die langzamer fietst dan jij. Je moet je steeds inhouden. Die ook geen zin heeft om telkens te blijven staan om mooie foto’s te nemen van de omgeving of om zomaar simpel te genieten van wat je ziet.Ik kan alleen maar voor mijzelf spreken, maar ik ben kapot na zo’n stadswandeling of zo’n fietstocht. Ik word er doodmoe van en kan ook chagrijnig gaan reageren.

Ik denk dat honden dit ook zo ervaren. Een groot deel van onze honden loopt vrijwel altijd aan een (korte) lijn. Snuffelen en je benen strekken mag maar beperkt.Sommigen worden daar narrig van, zoals ikzelf. Anderen zorgen er gewoon voor dat ze hun zin krijgen en sleuren je mee. Er zijn er ook die zich er maar bij neerleggen en mee sloffen.Wie honden wel eens vrij heeft zien bewegen en hun eigen weg heeft zien bepalen kent die dikke grijns op de bek en die stralende ogen. Wie dat heeft gezien weet dat wij ze dat aan de lijn en in ons tempo helemaal niet kunnen bieden. Ik denk dat heel veel honden zich net zo moe en depressief voelen als ik mij voel na een dagje winkelen. En ik hoef het niet elke dag te doen, gelukkig!

Het is helemaal niet erg om zo nu en dan uit je eigen ritme te lopen, je nieuwsgierigheid even niet te volgen. Als je echter zelden of nooit je eigen zin mag doen, nooit die boekwinkel in mag waar jij zo graag wilt kijken en je altijd in het tempo moet lopen waarin de ander graag loopt, dan wordt het zorgelijk.

Ik maak me niet eens zo’n zorgen om de honden die hun mens er gewoon heen slepen. Die vertellen tenminste nog wat ze willen en krijgen in ieder geval iets van wat ze willen. Ik maak me vooral zorgen om die honden die het maar lijdzaam toe laten en achter hun baas blijven sjokken. Die geen eigen initiatief meer vertonen en die lange dagen verstild in hun mandje slijten. Of over die honden die narrig worden en gaan klooien of bijten. Zij krijgen vaak op hun donder.

Gun je hond minimaal 1x per dag vrije beweging. Ga op zoek naar die dikke grijns en geniet met hem mee.

Herken jij het beeld van die dikke grijns en die stralende ogen? Word jij daar net zo gelukkig van als ik van mijn Scott?